In de raadsvergadering van dinsdag 2 oktober wordt een amendement van GroenLinks Hoorn met unanieme stemmen aangenomen. Het amendement spreekt uit dat er verschillende passages worden geschrapt die er van uitgaan alsof het besluit al genomen is om een Tunnel onder het spoor door te laten gaan. Fractievoorzitter Samir Bashara spreekt met een zekere trots dat de voltallige raad dit besluit heeft genomen.

Tunnel mét vluchtstrook

Al enkele jaren wordt de gemeentepolitiek in Hoorn voor een belangrijk deel beheerst door de discussie rondom ontwikkeling van de Poort van Hoorn. Dit langjarige stadsontwikkelingsplan behelst een heel scala aan (potentiële) deelprojecten, ter ontwikkelingen en verfraaiing van het stationsgebied van Hoorn. Grootschalige parkeergelegenheid en busstation aan de noordzijde van het station; ontwikkeling van de vrijgekomen zuidzijde; ontwikkeling van Vale Hen en Pelmolenpad met wonen, kantoren en detailhandel; doortrekken van de Maelsonstraat naar de Provinciale weg, en; aanleg van de Carbasiusweg, oftewel De Tunnel onder het spoor door, ter vervanging van de afgesloten spoorwegovergang bij het Keern.

Met de eerste visievorming op dit gebied werd begonnen in 2006, onder het vorige college. De genoemde ingrepen waarmee het stationsgebied en de ‘ingang’ naar het centrum van onze stad konden worden opgewaardeerd, werden benoemd en er werd grofmazig berekend wat e.e.a. zou kosten. Toen echter diende de crisis zich aan en werd al gauw duidelijk dat uitvoering van alle deelprojecten op korte termijn niet betaalbaar zou zijn. Er werd voor gekozen aanleg van de Westfrisiaweg voorrang te geven, te meer omdat hierop reeds regionale overstemming was bereikt. Verdere visievorming op de Poort van Hoorn achtte de raad niet bezwaarlijk, maar uitvoering van deelprojecten werd zogezegd ‘in de ijskast gezet’.

Toen na de verkiezingen van 2010 de nieuwe coalitie van VVD, VOCH, Fractie Tonnaer, D66 en CDA zich vormde, nam e.e.a. een belangrijke wending: De Tunnel werd uit de ijskast gehaald en tot topprioriteit van het coalitieakkoord benoemd. Deze toegangsweg werd ‘naar voren’ gehaald en de schop moest nog vóór het einde van de bestuursperiode in 2014 de grond in. Een keuze die van meet af aan fel is bekritiseerd door de verschillende oppositiepartijen, alsmede door de klankbordgroep die voor de Poort van Hoorn was aangesteld. In eerste instantie miste deze kritiek echter zijn effect, en wel om twee redenen. Ten eerste omdat de coalitie weinig bereid was de discussie aan te gaan. Er was een akkoord en daar had men het mee te doen. Ten tweede omdat de oppositie in die eerste periode te weinig een gezamenlijke lijn trok. Gevolg was dat de discussie niet op gang kwam en er achter de schermen tamelijk onbedreigd werd getimmerd aan ‘de weg naar De Tunnel’.

Eind 2012 kwam daar verandering in. Door diverse verschuivingen tussen de fracties in de gemeenteraad slonk de meerderheid van de coalitie tot op één zetel. Bovendien staken de fractievoorzitters van de zes oppositiepartijen (op initiatief van GroenLinks) achter de schermen de koppen bij elkaar om een gezamenlijke alternatieve visie op het Poort van Hoorngebied te ontwerpen. Vanaf dat moment stonden twee volwaardige visies tegenover elkaar die beide gesteund werden door grofweg de helft van de raad. Twee visies die veel overeenkomsten vertonen, maar ook enkele fundamentele verschillen kennen. De coalitie gaat namelijk nog altijd uit van De Tunnel als topprioriteit, terwijl de oppositiepartijen De Tunnel weer terugplaatsen in de ijskast en vooral ontwikkeling van het stationsgebied voor ogen hebben. De toon van de discussie veranderde. De ideeën van de oppositie werden voor het eerst serieus genomen en kregen gaandeweg steeds meer de positie van een serieus alternatief. De praktijk was echter nog altijd dat De Tunnel centraal stond in alle feitelijke planvorming en financieringsstrategieën van de gemeentehuis. Om daar definitief verandering in te brengen, moesten er twee dingen gebeuren.

Het eerste was dat de oppositievisie volwaardig doorgerekend moest worden, om zo een échte vergelijking tussen de beide benaderingen mogelijk te maken. Hiermee zijn wij momenteel mee bezig, in zeer constructieve samenwerking met de ambtelijke organisatie (die daartoe de opdracht heeft gekregen van wethouder Louwman, waarvoor hulde).
En dan was er nog de Structuurvisie Poort van Hoorn. Een structuurvisie is een langjarige, overkoepelende visie op een gebied, die nodig en zelfs wettelijk verplicht is om concrete planvorming voor het gebied überhaupt mogelijk te maken. Er wordt nog geen enkel concreet besluit mee genomen (op uitvoering, nóch op financiën), maar is niettemin onmisbaar voor besluitvorming in de toekomst. Aangezien alle partijen in de raad van mening zijn dat er iets moet gebeuren in het stationsgebied, was er geen discussie over de vraag óf er een structuurvisie moest komen. De eerste ambtelijke versies van deze visies gingen echter nog volledig uit van De Tunnel en stuurde daar ook expliciet op aan. Uiteraard een onoverkomelijk probleem voor de oppositie. De structuurvisie moest zodanig geneutraliseerd worden dat verschillende ontwikkelrichtingen naast elkaar volledig en volwaardig mogelijk bleven.
En dat is gelukt.

Op de raadsvergadering van dinsdag 2 oktober j.l. werd namelijk het volgende besluit bij amendement van GroenLinks unaniem genomen:(…)
constaterende dat
* in het document op diverse plaatsen juist de bekritiseerde volgorde staat vastgelegd
* hierdoor het later te houden debat hierover mogelijk wordt verstoord
stelt voor
* deze passages in de Structuurvisie op zodanige manier te wijzigen (uiteengezet in de bijlage) dat de schijn van vooringenomenheid kan worden vermeden.

Amendeert het besluit
* vult het besluit onder bullit 1 aan:
1. akkoord te gaan met de in het ontwerp van de structuurvisie “De Poort van Hoorn” aangegeven visie voor de deelgebieden, alsmede met de in het ontwerp aangegeven uitvoeringsparagraaf, onder de voorwaarde dat alle verwijzingen en passages in de Structuurvisie die voorsorteren op fasering, dan wel concrete uitvoering van (deel)projecten uit het stuk verwijderd worden (…).

Door gedreven samenwerking tussen de zes oppositiepartijen, is het na ruim 2,5 jaar gelukt om een volledig open politiek debat te bewerkstelligen over de Poort van Hoorn. Een discussie die naar verwachting eind 2012 gevoerd gaat worden, wanneer voor het eerst daadwerkelijke bestemmings- en / of uitvoeringsplannen op de agenda staan en de oppositievisie (begin met ontwikkeling van de noordzijde van het station) tegenover die van de coalitie (bouw vooreerst en vooral een tunnel) komt te staan. De raad kan dan doen waar het lang niet naar uit heeft gezien: een echte keuze maken.

En daar ben ik persoonlijk best een beetje trots op.