Fractievoorzitter Samir Bashara geeft uitleg over het toetreden van Jacqueline Amesz tot de fractie GroenLinks in Hoorn. Hoewel dit besluit formeel volledig aan de raadsfractie was, is het niettemin tot stand gekomen na zorgvuldig beraad met steunfractie, bestuur en een aantal actieve leden. Jacqueline Amesz is bij GroenLinks aangehaakt, nadat de fractie Tonnaer zich totaal heeft opgeplitst toen de raadsleden van deze fractie het vertrouwen in hun wethouder hebben opgezegd.


Wat is er gebeurd

Twee jaar geleden betrad de Fractie Tonnaer (FT) na een klinkende verkiezingszege, met vijf zetels de gemeenteraad van Hoorn. Deze zege was te danken aan een succesvolle campagne waarin de nieuwe beweging zich effectief wist te profileren als (centrum)linkse partij met oog voor de (kleine) ondernemer en oor voor de kiezer. Een partij die écht zou luisteren naar de burger en daaraan ook de nodige beloften verbond. Kort na deze overwinning trad de nieuwe fractie echter toe tot een coalitie die voor het overige bestond uit alle rechtse partijen in onze raad, plus D'66. Roger Tonnaer ondertekende daarbij een coalitieakkoord dat inhoudelijk ver weg stond van het profiel van zijn kiezersschare, zowel als dat van zijn fractieleden. Fractieleden voor wie weinig invloed bleek weggelegd in de onderhandelingen. Als wethouder was dhr. Tonnaer vervolgens twee jaar lang lid van een college dat menig verkiezingsbelofte van de FT vergat in te lossen. Deze periode kenmerkte zich daarnaast door gebrekkige communicatie en een bijzonder moeizame samenwerking tussen wethouder en fractie. Bovendien faalde wethouder Tonnaer bi j herhaling in zijn verantwoordelijkheden richting de raad, hetgeen het onderling vertrouwen eveneens steeds meer onder druk zette.

Begin dit jaar, na de zoveelste uitglijder (de raad werd te laat en onvolledig geïnformeerd inzake het proces rondom de sterflats), zegden vier van de vijf leden van de FT uiteindelijk het vertrouwen in hun wethouder op.

Aanvankelijk leek het erop dat Jacqueline Amesz, Martien Schurink, René Assendelft en Jos Renckens als nieuwe fractie verder zouden gaan. Zij gingen in gesprek over hun gezamenlijke toekomst en over de vraag of zij het college konden blijven steunen. In dat proces kwam naar voren dat de inzichten dermate verschilden dat een gezamenlijke toekomst onhaalbaar was. Voor Jacqueline was één van de belangrijkste redenen dat zij zichzelf niet opnieuw twee jaar wilde voegen in een coalitie waarmee zij het neoliberale mens- en maatschappijbeeld eenvoudigweg niet deelde. Niet als onderdeel en ook niet als gedoger.

Onze overwegingen

Toen de FT uit elkaar viel, besloten ‘de vier’ om hun zetel niet ter beschikking te stellen. Dit besluit kwam tot stand als gevolg van interne gesprekken en persoonlijke overwegingen. Wij hebben daar als GroenLinks op geen enkele wijze invloed op uitgeoefend. Integendeel zelfs. Wij hebben ons nadrukkelijk afzijdig gehouden van het gehele proces en de vraag wie de zetels in kwestie toekomt, was en is niet aan ons om te beantwoorden.

Toen Jacqueline aan ons te kennen gaf graag terug te keren bij GroenLinks, hebben wij haar wel gevraagd háár visie hierop te geven. Haar antwoord luidde als volgt:

Voorafgaand aan de verkiezingen profileerde de FT zich als een vrijzinnig-linkse beweging. M.a.w., een beweging in de traditie van GroenLinks; de partij waarvoor ik in het verleden al actief was geweest, maar waarmee op dat moment de contacten schaars waren. Dit profiel van de FT was voor mij ook de reden om mij desgevraagd bij Roger en consorten aan te sluiten. Ik ben twee jaar lang, in weerwil van de stroeve samenwerking, trouw gebleven aan deze partij omdat ik grote waarde hecht aan loyaliteit. Loyaliteit die, in mijn ogen, vóór alles de kiezer toekomt. Achter de schermen heb ik mijn uiterste best gedaan de koers die mij zo tegenstond bij te sturen. Ik voel mij verbonden en gebonden aan een gedachtegoed dat de FT tekende vóór de verkiezingen, maar daarna zelden meer werd vertegenwoordigd. Nu de FT uit elkaar is gevallen, blijft diezelfde afweging voor mij staan. Mij aansluiten bij GroenLinks is mijn manier om de inhoudelijke beloften die ik aan de kiezers van de FT en mijn persoonlijke achterban heb gedaan, gestand te doen.

Waarvan akte.

Gedurende de afgelopen twee jaar hebben wij gezien hoe Jacqueline regelmatig tegen de stroom in zwom en haar idealen trouw bleef. Hierdoor raakte zij ook steeds meer geïsoleerd binnen de coalitie. Ze was vastberadenheid om zich te blijven inzetten voor diegenen waarvoor zij de politiek in is gegaan. Ik heb daar persoonlijk bewondering voor. Jacqueline is zowel qua politieke stijl als qua inhoud een échte GroenLinkser.

De toekomst

Wat de nabije toekomst verder brengt is ongewis. Aangezien drie van de vier ex-FT-raadsleden zich niet bij een coalitiepartij hebben aangesloten, steunt het college niet meer op een raadsmeerderheid en lijkt het alleen verder te kunnen met gedoogsteun van Levent Helelespe, het enige overgebleven raadslid van de FT. Een dermate krakkemikkige constructie dat het, nog los van de inhoud, zeer de vraag is of iemand daar wijzer van wordt. Wij gaan ondertussen verder als raadsfractie van vier, aangevuld door twee fantastische steunfractieleden. Zolang dit college er nog is, zullen wij voortgaan op de bekende koers van constructieve oppositie, met als doel het beste voor deze stad en haar inwoners. Vanaf ons eerstvolgende fractieoverleg op 5 maart a.s. zal Jacqueline Amesz dat doel samen met ons nastreven.

Met duurzame en sociale groet, Samir (fractievoorzitter GroenLinks Hoorn)