Ik houd hierbij een pleidooi voor een groene economie, waar afval het goud van de toekomst is, waar duizenden nieuwe banen ontstaan. Waar de kracht van de regio wordt benut: bodem, water, kennis, agritech. Waar duurzame innovaties werk, cultuur, inkomen en toerisme brengen.

Steeds meer verdwijnt de oude maakindustrie, de manufacture, uit Nederland en ook uit Westfriesland.  Op bedrijfsterreinen staan honderden hectares ongebruikt. De oude economie is te veel gebaseerd op fossiele energie, op strategieën uit het verleden. De nieuwe economie ziet kansen ontstaan in de eco-facture: innovatieve bedrijven die uitgaan van processen van de natuur zelf. Die “afval” omzet in nieuwe producten op het gebied van voeding, bouwen, energie en gezondheid. Ondernemers, onderzoekinstellingen, overheden werken eendrachtig samen, over regio’s en sectoren heen en produceren tegen lage prijzen voor nieuwe groepen consumenten.

Luchtfietserij? Wensdromen? Allerminst! Wie overziet wat er in en buiten Nederland al aan duurzame innovaties plaatsvindt wordt aangenaam verrast en uitgedaagd om onze regio daarvoor te openen. Voorbeelden van kringloopsystemen waar bio-afval een nieuw leven krijgt.

  • Een bierbrouwerij gebruikt graanresten als voer voor wormen waarmee een viskwekerij kan worden opgezet (bijv. op het eiland Gotland in de Oostzee).
  • Paddenstoelen telen op afval: koffiedrap of houtsnippers van appel- en perenbomen. Zij zijn goedkoop, gezond (geen cholesterol), eiwitrijk voor mensen en dienen als veevoer. Restaurants in stad en dorp leveren het koffiedik. LaPlace doet dit al in Nederland, o.a. met een kwekerij in Heiloo. Deze levert weer aan supermarkten en restaurants. Van Pulp tot Proteïne: P2P. Producenten in Mexico, Colombia, Brazilië, Parijs en Madrid (Starbucks) gingen ons voor. Ook het wier uit ons verstikte Markermeer kan als substraat voor de teelt worden gebruikt: twee vliegen in één klap. Voordelen voor het klimaat: energiezuinig, minder uitstoot van methaan en CO2, minder vlees- of visconsumptie, per hectare een hogere opbrengst aan proteïne dan vlees, vooral bij oesterzwammen.
  • Algen hebben alleen CO2, water, licht en voedingsstoffen nodig voor hun snelle groei. Ze produceren zuurstof, voedingsstoffen en olie: 3000 tot 7000 liter per hectare. In warm water, bijv. in bekkens bij de afvalcentrale in Alkmaar, groeien algen supersnel. Algen dus als verwerker van afval en CO2, maar ook als grondstof voor voedsel, biodiesel en voor textielvezels (China). En de reststof als voedsel voor mens en dier. Dit kan plaatsvinden in een zogenaamde bioraffinaderij waar zonlicht, zwaartekracht en CO2 samenwerken om nieuwe producten te scheppen. In Brazilië is hier al ruime ervaring mee opgedaan. Zo kunnen algen helpen het broeikaseffect en dus de opwarming van de aarde te verminderen.
  • In de bouwsector kan snelgroeiend (tropisch) bamboe worden gebruikt voor constructies, als betonbewapening met vezels van hennep en zeekraal(!), en glasschuim als bouwmateriaal en isolatie. Alles dus uit afval en de natuur zelf. Japan werkt hier al mee. In België is bamboe in constructies al toegestaan. Zeekraal kan als plantages worden verbouwd langs de kusten van Noordzee of de oceanen, ook in dorre woestijngebieden. Zoutwater is voldoende en kan worden verrijkt met garnalen- en vissenteelt. Zeekraal levert een gezonde spijsolie. Glas wordt gerecycled, geïnjecteerd met CO2 en dan ontstaat glasschuim, een goedkoop, duurzaam en onderhoudsloos bouwmateriaal en isolator (o.a. in het Guggenheimmuseum in Bilbao). In België en Limburg staan al fabrieken voor glasschuim.
  • Westfriesland staat bekend om zijn groente en innovatieve research op zadengebied. Wat kunnen we verder doen met onze wortelen en tomaten? Wortelsap en wortelcake kunnen zowel industrieel als ambachtelijk worden bereid. Baby carrots kosten vier keer zoveel als winterwortelen in de supermarkt. Deze nichemarkten bieden winst en banen. De wortelpulp is veevoer. Energie voor koeling, verwerking e.d. wordt gehaald uit windturbines (voorbeeld uit Gotland). Een win-win situatie. Het afval van een tomatenfabriek kan worden gebruikt als grondstof voor kleurstoffen (huidcrème, lipstick en ijs), als antioxidant en voor de visteelt.

Kortom: deze metamorfose - van afvalbeheer naar innovatie - zou veel banen kunnen scheppen, levert kwaliteitsproducten tegen lage prijzen, vergroot de duurzaamheid, vermindert de mondiale opwarming, en is beter voor de gezondheid (want geen toxische stoffen). Ik pleit dan ook voor dergelijke bio-raffinaderijen in Westfriesland.

Ondernemers, overheden, researchinstellingen in landbouw en industrie, banken – vorm een Platform voor Innovaties. Zodat ook in 2025 Westfriesland dynamisch, duurzaam en voorloper kan worden in een nieuwe economie.

Ron Rote

Hierover meepraten? Graag! Neem contact op:

ron.rote@planet.nl of 0229-296062.

Aanbellen op Grote Oost 88? Leuk, de fairtrade koffie wacht op jou!